Miskraam
Wat is een miskraam?
Je spreekt van een miskraam als de zwangerschap voor de 16e week spontaan eindigt. Een miskraam wordt ook wel een spontane abortus genoemd. Ongeveer 10 % van de zwangerschappen eindigt in een miskraam.
Verloop miskraam
Een miskraam kondigt zich meestal aan door bloedverlies in combinatie met buikpijn. De buikpijn voelt als (hevige) menstruatiekrampen. Meestal zie je dat de pijn en het bloedverlies in de loop van de tijd wat toenemen, een aantal uren hevig zijn en dan weer afnemen. Je kunt ook stolsels of de vrucht (compleet of in delen) verliezen. Het vruchtje hoeft niet altijd herkenbaar te zijn. Wanneer de pijn en het bloedverlies in hevigheid zijn afgenomen, kun je tot een paar weken na de miskraam wat bloedverlies houden.
Oorzaken
Meestal is er niet een duidelijke oorzaak te vinden voor een miskraam. Waarschijnlijk is er sprake van een aanlegstoornis van de vrucht. Je kunt een miskraam niet voorkomen. Als je 2 of meer miskramen mee hebt meegemaakt, kun je onderzoek laten doen naar een eventuele oorzaak. De verloskundige kan je hier over informeren.
Wat moet je doen bij bloedverlies?
Bloedverlies komt af en toe voor in het begin van de zwangerschap. In de helft van de gevallen is er niets aan de hand. Als je bloedverlies hebt in je zwangerschap, neem dan altijd contact op met je verloskundige. Zij zal met je bespreken wat het beste is om te doen. Soms kan een echo duidelijkheid geven.
Bel je verloskundige bij:
- Hevig bloedverlies, meer dan bij een menstruatie.
- Temperatuur van 38 graden of meer.
- Hevige pijn.
- Bloedverlies langer dan 2 weken.
- Ongerustheid.
Behandeling:
Afwachten
Vaak stoot je lichaam het vruchtje zelf af, meestal binnen een week nadat de miskraam gezien is met de echo, maar het kan ook wat langer duren. In overleg met je verloskundige kan je bespreken hoe lang je wilt afwachten. Het voordeel van afwachten is dat je geen medische ingreep hoeft te laten doen en je lichaam zelf het werk doet.
Medicamenteuze behandeling
Als het vruchtje niet vanzelf komt kun je het met behulp van een medicijn dat je via de gynaecoloog krijgt, alsnog geboren laten worden.
Curettage
Dit is een medische behandeling in het ziekenhuis waarbij de baarmoeder schoongemaakt wordt onder plaatselijke verdoving of algehele narcose.
Pijnstilling
Soms kan de pijn hevig zijn. Meestal duurt dit niet heel lang en neemt de pijn vanzelf in hevigheid af. Voor pijnstilling mag je paracetamol innemen. Maximaal 6 tabletten van 500 mg. Bij te veel pijn, ondanks paracetamol, kun je altijd contact opnemen met je verloskundige.
Wat daarna?
Dit kan vrij kort na je miskraam zijn, of pas jaren later.
Veel vrouwen hebben na het verlies van hun prille zwangerschap een moeilijke tijd. Een miskraam heeft vaak meer impact dan ze vooraf kunnen bedenken. Dat geldt voor vrouwen én hun partners.De miskraam betekent bijvoorbeeld dat je toekomst anders is dan je dacht. Dit verlies maakt plotseling een einde aan alle plannen en fantasieën over dit kind. Misschien vraag je je af waarom het mis ging. Het kan een troost zijn om te weten dat de zwangerschap meestal vanaf het begin al niet in orde was. Dat de miskraam dus een natuurlijk en logisch gevolg was. Maar naast deze feitelijke verklaring denk je misschien dat je iets had kunnen doen of laten om de miskraam te voorkomen. Hoe invoelbaar ook, schuldgevoelens zijn niet terecht.
Ook goed om te weten: er is geen tijdspad te geven tot het verdriet over is. Ieder beleeft het anders. Ieder doet het anders. Gun jezelf wat jij nodig hebt. De tips hieronder kunnen helpen.
Wat kun je doen om je miskraam goed te verwerken?
- Neem serieus wat je voelt. Alles mag er zijn: verdriet, gemis, schuldgevoel, ongeloof, boosheid, een gevoel van leegte. Misschien voel je ook berusting of zelfs opluchting. Dat kan. Niks is gek.
- Praat erover. Misschien met een vriendin, met je partner, met je zus of een buurvrouw. Of met ouders die hetzelfde hebben meegemaakt. Natuurlijk ben je ook welkom bij je verloskundige.
- Weet dat je partner het verlies hoogstwaarschijnlijk anders beleeft en anders verwerkt dan jij. Dat is normaal. Het is waardevol als jullie erover kunnen praten, met elkaar en met anderen.
- Doe wat goed voelt voor jou. Op het moment dat het voor jou klopt. Zet een mooi beeldje in je kast. Plant een boom in je tuin. Kies een sieraad als herinnering. Schrijf je ongeboren kind een brief. Brand geregeld een kaarsje. Of doe iets heel anders, maar kies wat bij jou, bij jullie past.
- Lees erover. Schrijf erover. Op Facebook zijn besloten groepen waar je over je ervaring kunt schrijven.
- Vertel je levende kind(eren) erover. Er zijn bijvoorbeeld mooie prentenboeken om met jonge kinderen te lezen.
En merk je dat je energie niet terugkomt? Of dat je maar blijft piekeren? Zoek dan hulp om het verlies van je zwangerschap te verwerken. Dit is geen thema om mee aan te rommelen. Zoek begeleiding die bij jou past.
Miriam van Kreij, zij heeft Miskraambegeleiding Nederland opgericht. Haar ambitie is dat vrouwen(en hun partners) die een kind verliezen in hun zwangerschap, dit kan zijn door een miskraam, een abortus of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, optimale begeleiding krijgen. Op haar site staat een checklist voor als je je afvraagt of de gevoelens die je hebt wel normaal zijn, of dat je er misschien iets mee wil doen.
Ruth Evers, zij is naast verloskundige ook coach en hypnotherapeut, zij begeleidt (zwangere) vrouwen door middel van coaching gesprekken.
Misschien dat je ook wat steun kan vinden bij deze websites:
Wanneer weer zwanger worden?
Er is geen regel voor wanneer je weer zwanger mag worden. Verstandig is om pas weer te gaan vrijen als het bloedverlies over is. Je menstruatie zal ongeveer 4-6 weken na de miskraam weer op gang komen. Er is geen medische reden om te wachten met zwanger worden. Het gaat er met name om of je er emotioneel weer aan toe bent. Heel begrijpelijk is dat als je weer zwanger bent geworden, je in het begin extra ongerust bent, bespreek dit met je verloskundige. Vergeet niet te beginnen met foliumzuur als je weer zwanger wilt gaan worden.
